Kim Cameron i Robert Quinn (2006) uważają, że kultura organizacyjna to podstawowy i kluczowy  czynnik wpływający na efektywność całej organizacji. Wyróżniają oni cztery główne typy kultury: kulturę klanu, kulturę adhokracji, kulturę hierarchii oraz kulturę rynku.

Kultura klanu przypomina organizację typu rodzinnego. W firmach, gdzie dominuje ta kultura, na pierwszy plan wychodzą wspólnie wyznawane wartości i wspólne cele. Firma taka cechuje się wysokim poziomem współuczestnictwa i poczuciem wspólnoty. W miejsce przepisów, procedur, w takiej firmie ceni się pracę zespołową, brak formalizmu, dążenie do zwiększenia zaangażowania i współodpowiedzialność firmy za pracowników. 

Kultura adhokracji to typ organizacji, która ceni dynamiczny rozwój ludzi, których ad hoc zaprasza się do realizacji projektów. Tego typu firmy charakteryzuje szybkość reagowania na zmienne warunki. Sukces organizacji zapewniają przede wszystkim innowacje. Główną cechą tego typu kultury jest wspieranie zdolności radzenia sobie w burzliwym otoczeniu, elastyczności i kreatywności w sytuacjach zmiennych, wieloznacznych, w przeciążeniu informacyjnym. W firmach tego typu nie ceni się hierarchii, stosunków zależności służbowej. Kładzie się natomiast nacisk na rozwiązania niestereotypowe, gotowość do ryzykownych rozwiązań oraz spekulacje możliwych scenariuszy zmiany.

Kultura hierarchii opiera się na cechach opisywanych przez Maxa Webera jako klasyczne atrybuty biurokracji.  Kultura hierarchii przypomina styl biurokratyczny. Ceni zasady, specjalizację, merytokrację, zależność służbową, procedury. Organizacje o tym typie kultury dążą do stworzenia procesów produkcyjnych, które zapewnią przewidywalną efektywność i niezawodność, wydajność, szybkość i przebieg procesów możliwie bez zakłóceń. Będzie to firma sformalizowana i zhierarchizowana. 

Kultura rynku  kładzie nacisk na sprawy zewnętrzne, na budowanie pozycji w otoczeniu, mniej uwagi poświęca sprawom wewnętrznym. Zajmuje się transakcjami z otoczeniem - dostawcami, klientami, koncesjonariuszami, związkami zawodowymi oraz z nadzorem. Organizacja o tej kulturze wewnętrznie działa tak, jakby odzwierciedlała ekonomiczne mechanizmy rynku. Ludzie skupiają się na przeprowadzaniu transakcji: wymianie, sprzedaży i kontraktach z innymi podmiotami w taki sposób, aby zyskać sobie przewagę konkurencyjną na rynku. Podstawowymi wartościami w takiej organizacji są konkurencyjność i wydajność oraz uzyskanie pozycji lidera na rynku. 

Więcej w Cameron i Quinn „Kultura organizacyjna - diagnoza i zmiany”.