Podobieństwa, różnice, praktyka stosowania
Use Case (UC) jest elementem modelowania UML. Analiza Use Case wykorzystująca diagram Use Case jest metodą analizy funkcjonalnej systemów informatycznych. Definiuje wymagania na system z pozycji użytkownika/aktora.
Analiza Use Case zawiera ustrukturyzowany zbiór Przypadków Użycia pogrupowanych i połączonych relacjami.
Pojedynczy Przypadek Użycia zawiera co najmniej: Aktorów (inicjujących i uczestniczących), warunku początkowe, scenariusze przebiegu interacji Aktor<->System, wyniki gwarantowane.
User Story (US) jest rekomendowaną przez SCRUM i inne metody Agile techniką formułowania wymagań na rozwiązanie.
Zbiór User Story jest hierarchią. Pojedynczy US zawiera 3 elementy: użytkownika/rolę biznesową, opis funkcjonalność, cel biznesowy osiągnięty przez wykorzystanie funkcjonalności. US powinien także definiować kryteria jakości umożliwiające jednoznaczną akceptację/przetestowanie.
US są mniej formalne i nie mają określonej reprezentacji graficznej w odróżnieniu od UC.
UC mogą tworzyć złożone struktury połączone co najmniej 3 rodzajami relacji (extend, include, dziedziczenia).
Definicja Roli (odpowiednik Aktora w UC) w US jest szersza: poza użytkownikiem/grupą użytkowników, innym systemem, może reprezentować rolę w zespole projektowym np. Programista ("Jako Programista Chcę aby system posiadał API swoich funkcji Żeby można było używać ich w innym systemie").
Słabością UC z perspektywy SCRUM jest konieczność opracowania możliwie pełnej analizy UC na początku procesy wytwarzania, co kłóci się z adaptacyjnym/iteracyjnym podejściem.