Priorytety!


Nie znam charakteru Pani pracy ani też relacji Pani-szef, oczekiwań szefa i jego reakcji na realizację zadań czy też jej brak, niemniej większość problemów z organizacją pracy, efektywnością i decyzją "za co się zabrać", rozbija się właśnie o priorytety.

Wykonanie w pierwszej kolejności rzeczy najbardziej priorytetowych (oznaczmy je sobie literą A), których jest stosunkowo mało (ok. 15%) wytworzy poczucie, że ogarnia Pani sytuację i że pomimo wielu zadań, które jeszcze są do zrobienia (o priorytecie B i C), najważniejsze interesy są zadbane. Z reguły nic się strasznego nie dzieje, gdy zadania o niższym priorytecie obsuną się nieco w czasie. Poza tym - je najłatwiej delegować, bo często wiążą się z mniejszym nakładem czasu i mniejszą odpowiedzialnością, więc tą robotą można się z kimś podzielić.

Pierwszym etapem, ale kluczowym, będzie wyznacznie priorytetów (mniej więcej w proporcji: A - 15% zadań, B - 20% zadań, C - 65% zadań). A realizujemy w pierwszej kolejności i samodzielnie. Do zadań B i C możemy poszukać pomocy, o ile to możliwe. A jeśli nikogo do pomocy nie ma, to nic się nie stanie, bo zadania B i C nie mają aż takiego znaczenia ("świat się nie zawali, firma nie przestanie funkcjonować").

Wyznaczanie priorytetów to czysta realizacja jednej z podstawowych idei zarządzania sobą w czasie - nie ilość zadań się liczy, tylko ich znaczenie i bezpośrednie efekty. W dzisiejszych czasach bardzo łatwo o zagubienie się w pędzie pracy - chcielibyśmy wykonywać coraz to więcej zadań. Ale to nie jest klucz to efektywności, tylko do wypalenia. Efektywność kryje się w priorytetach, bo najważniejsze jest, na co przeznaczamy czas i co z tego mamy, a nie ile czasu spędziliśmy nad zadaniami i pracą.