Bardzo ciekawe pytanie, a ponadto – kluczowa kwestia w kontekście wdrażania standardów czy metodyk. Z moich doświadczeć wynika, że dowodzący taką “akcją” powinien m.in. dysponować rzetelną wiedzą metodyczną i doświadczeniem w realizacji programów i projektów. Ponadto powinien potrafić wcielać wizję w życie, mieć swego rodzaju charyzmę, wiarygodność w środowisku managementu organizacji i chyba najważniejsze – wpływ na to co się dzieje w organizacji (a więc powinien się do tego managementu zaliczać). Często w standardach czy metodykach dodaje się także takie kompetencje, jak zdolność „szerszego spojrzenia” w kontekście strategii organizacji i umiejętność zaangażowania interesariuszy.

A jak przekonać? Sugeruje się, żeby wdrożenie metodyki w przedsiębiorstwie odbywało się na zasadzie projektu lub programu, z wyraźnym uzasadnieniem biznesowym i zdefiniowanymi korzyściami. Chodzi o to, by decydenci mogli oczekiwać wymiernych efektów. Takie miary lepiej przekonują. Powinny one dotykać takich obszarów potencjalnych korzyści, jak: ochrona przychodów i wydatków, zwiększenie osiąganej wartości w stosunku do ceny, przeprowadzanie projektów efektywniej i sprawniej, poprawienie realizacji programów i projektów w organizacji, ochronę reputacji firmy i zaufania interesariuszy, utrzymywanie pełnego obrazu portfela projektów, zapewnianie wsparcia decyzyjnego, aby zagwarantować, że podejmowane są tylko właściwe projekty, zapewnianie spójności realizacji różnych inicjatyw. Innymi słowy, tylko tak zdefiniowane korzyści z wdrożenia metodyki mają w ogóle szansę na poparcie.