Jest sobie system na którym ma działać kilka aplikacji. Dajmy na to napisanych w Rubym, tudzież Pythonie. Każda z aplikacji wymaga np. innej wersji Ruby, tudzież modułów w specyficznych wersjach.
W jaki sposób zgodny z ideą systemu zainstalować np Python2 i Python3? Jak instalować moduły, pip-em? Czy też jakoś inaczej?
Jaki jest "koszerny" sposób który nie spowoduje problemów z ew supportem?
Jednego rozwiązania chyba nie ma. Kilka lat temu w przypadku Ruby używałem RVM (Ruby Version Manager) https://rvm.io/. Aplikacja zarządzała zmiennymi środowiskowymi, co pozwalało przełączać się między różnymi interpreterami i zestawami bibliotek.
![[Deleted User]](https://cdn.altkomakademia.pl/common/build/upload/avatars/34827/40/F3TkAyXEB0aA.jpg)
Moje propozycje:
1. Instalacja aplikacji w kontenerze Docker/LXC - w takim kontenerze można instalować dowolne wersje oprogramowania / bibliotek i nie ma to wpływu na OS hosta.
2. W przypadku Pythona można zainstalować dowolną wersję interpretera obok tego dostarczonego przez RH (ostatnio instalowałem 3.5 na CentOS7.2), a następnie instalować apki w tzw virtual-env. Takie wirtualne środowisko pozwala na instalowanie (pip) dowolnych bibliotek bez obawy o popsucie aplikacji systemowych.
W przypadku Pythona -> PIP, tak jak wspomniałem.
