Blok chroniony ma na celu umożliwienie bezpiecznego wykonania ciągu instrukcji, które potencjalnie (a więc niekoniecznie za każdym razem) mogą być źródłem wyjątków. Wtedy takie instrukcje umieszczamy w sekcji try, a bezpośrednio za nią dostarczamy sekcji catch, w których określamy, jak chcemy zareagować na sytuację wyjątkową (kod obsługi błędu).

Należy pamiętać, aby sekcje catch definiować w odpowiedniej kolejności - rozpoczynając od obsługi wyjątków bardziej szczegółowych, a im dalej od sekcji try - tym bardziej ogólnych. Nieprawidłowa kolejność obsługi wyjątków skutkuje błędem kompilacji, spowodowanym umieszczeniem kodu nieosiągalnego. Obsługa wyjątku zostanie dokonana we wcześniejszej sekcji catch (dla wyjątku ogólniejszego typu), a więc nigdy nie dotrzemy do kodu zdefiniowanego dla wyjątku bardziej szczegółowego.