Mam wrażenie, że jest to ciągłe balansowanie na cienkiej linie. Z jednej strony mamy coraz więcej wiedzy i doświadczenia, z drugiej istnieje ryzyko popadnięcia w rutynę albo przesadną dumę i pewność siebie. W pewnym momencie, kiedy człowiek wypracuje swoją metodę pracy, bardzo ciężko mu ją zmienić. Zmiana ta wiąże się dla niego ze stresem i negatywnymi emocjami.

Mnie bardzo pomogło w tym zakresie ciągłe kwestionowanie tego, co robię i sposobu w jaki to robię. Czasami wystarczy zadać sobie proste pytania:

• Czy mógłbym zrobić to inaczej? A może spróbuję zrobić to inaczej?

I jeszcze jedna inspiracja, od Bena Casnocha - 30 kroków do mistrzostwa - mistrzowskie połączenie wiary w siebie i unikania rutyny, kiedy wydaje nam się, że coś już potrafimy robić:

1. Start
2. Keep going.
3. You think you're starting to get the hang of it.
4. You see someone else's work and feel undeniable misery.
5. Keep going.
6. Keep going.
7. You feel like maybe, possibly, you kinda got it now.
8. You don't.
9. Keep going.
10. You ask for someone else's opinion–their response is standoffish, though polite.
11. Depression.
12. Keep going.
13. Keep going.
14. You ask someone else's opinion–their response is favorable.
15. They have no idea what they're talking about.
16. Keep going.
17. You feel semi-kinda favorable and maybe even a little proud of what you can do now.
18. Self-loathing chastisement.
19. Depression
20. Keep going.
21. You ask someone else's opinion–they respond quite favorably.
22. They're still wrong.
23. Depression.
24. Keep going though you can't possibly imagine why.
25. Become restless.
26. Receive some measure of praise from a trustworthy opinion.
27. They're still fucking wrong (Right?)
28. Keep going just because there's nothing else to do.
29. Mastery arrives, you mistake it for a gust of wind.
30. Keep. Fucking. Going.