Punktem wyjścia do przygotowania rozwiązania jest zbudowanie tabeli zawierającej kolumnę przepływów pieniężnych dotyczących planowanej inwestycji. Tabela taka powinna uwzględniać koszty ponoszone na inwestycje w kolejnych latach oraz przychody uzyskiwane w każdym roku inwestycji.

Ponieważ inwestycja jest zaplanowana na kilka lat, to do zbadania jej opłacalności najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie metod dyskontowych do oceny opłacalności inwestycji – czyli takich, które uwzględniają zmianę wartości pieniądza w czasie. Jedną z takich metod jest wyznaczenie wewnętrznej stopy procentowej, której obliczenie umożliwia funkcja Excela z kategorii finansowych o nazwie IRR.

Poniżej przedstawię, jak dla wcześniej opisanej tabeli przepływów pieniężnych użyć zaproponowanej funkcji.

IRR

Funkcja IRR oblicza wewnętrzną stopę procentową, która obrazuje rzeczywistą stopę zysku analizowanego przedsięwzięcia inwestycyjnego.

Aby z niej skorzystać należy, jako jej wymagany argument wskazać tablicę zawierającą przepływy gotówkowe z ocenianej inwestycji. Wymagane jest, aby takie przepływy występowały w regularnych interwałach np. rocznych lub miesięcznych.

Interpretacja wyniku IRR

• Uzyskany wynik należy porównać z przyjętą graniczną stopą procentową, określającą najniższy możliwy do przyjęcia poziom rentowności kapitału. Zwykle przyjmuje się, że jest on równy rzeczywistej stopie oprocentowania kredytów długookresowych lub stopie procentowej płaconej przez ewentualnego pożyczkobiorcę. Projekt inwestycyjny może zostać zaakceptowany jeśli IRR jest wyższa od stopy granicznej, tzn. najniższej możliwej do przyjęcia stopy zainwestowanego kapitału. W przypadku porównania różnych wariantów inwestycji należy wybrać wariant o najwyższym poziomie IRR, jeśli jest on wyższy od poziomu granicznego (np. porównując go z innymi alternatywnymi inwestycjami takim, jak lokata w banku, itp.).
•  Wynik funkcji IRR pokazuje również, przy jakim kredycie (jak oprocentowanym) możliwe jest sfinansowanie inwestycji. Jeśli oprocentowanie kredytu jest wyższe od obliczonego IRR, to inwestycja przy takim kredycie jest nieopłacalna.

Stosując funkcję IRR należy pamiętać o jej wadach:

• zakłada stopę reinwestycji przepływów uzyskiwanych w okresie analizy na poziomie IRR,
• w przypadku występowania na przemian przepływów dodatnich i ujemnych uzyskujemy kilka IRR, które nie mają interpretacji ekonomicznej.

Witam.

To skoro mowa o funkcji IRR, to ja może jeszcze dodam kilka zdań na temat funkcji NPV(), która to jest mocno związana z funkcją IRR.

Funkcja NPV() służy do obliczania zdyskontowanej wartości netto dla inwestycji, czyli realnego zysku po odliczeniu utraty wartości pieniądza.

I tak dla inwestycji, która wymaga wkładu 1 000 000 zł na koniec pierwszego roku, a następnie na koniec każdego kolejnego roku przyniesie zysk 150 000 zł i o 10 000 zł więcej w każdym kolejnym roku trwającej 10 lat, jeżeli zsumujemy zwyczajnie przepływy otrzymamy wynik 710 000 zł, co wydaje się być doskonałym zyskiem przy zainwestowaniu 1 000 000 zł, lecz gdy uwzględnimy utratę wartości pieniądza w czasie i wyliczymy zysk dla inwestycji za pomocą funkcji NPV, która to uwzględnia taką utratę, to otrzymamy 195 036,37 zł. W tym momencie bardzo dobrym rozwiązaniem byłoby użycie funkcji IRR() opisanej wyżej przez Pana Janusza Matyjasa, która to poinformuje nas, jak dobra jest to inwestycja, gdyż sama kwota może być myląca, w wypadku gdy zysk może być dużą kwotą, ale przy bardzo niskim IRR np. 2 % oznacza to, że inwestycja jest nieopłacalna.

Funkcja NPV() wymaga od nas podania jako argumentu "Stopy" czyli procentu utraty wartości pieniądza w czasie, podstawą do jego określenia jest inflacja, lub koszty kredytu oraz przepływów pieniężnych.

Jeżeli występuje tzw. rok zerowy, czyli wydatki ponoszone na samym początku inwestycji, to wyliczenie wygląda trochę inaczej i uwzględnia tylko dyskontowanie od roku 1 i ten wynik jest pomniejszamy o poniesione nakłady w roku 0:

Pozdrawiam.
Tomasz Grabowski.