Takie poczucie powstaje, gdy to, co nam zostało do zrobienia jest dla nas ważne, czyli znajduje się na naszej (istniejącej bądź intuicyjnej) liście priorytetów.

Jeśli danego dnia zrobimy np. 3 rzeczy, ale będą to rzeczy priorytetowe, to mimo że pozostanie nam jeszcze 10 innych rzeczy, będziemy mieli poczucie, że panujemy nad sytuacją, a tamte pozostałe rzeczy zrobimy jutro albo przy okazji.

Jeśli robimy dużo, ale zaczynamy od mniej ważnych rzeczy, to świadomość tego, że nasze priorytety są nieruszone i czekają nas następnego dnia powoduje, że mamy właśnie poczucie zmarnowanego czasu, braku wydajności, złej organizacji itp.

I od tej organizacji bym zaczął rozwiązywanie problemu. Polecam prostą, ale skuteczną metodę wyznaczania priorytetów ABC:

- najwyższy priorytet mają zadania A - jest ich tylko 15%, ale dają 65% efektu

- średni priorytet mają zadania B - jest ich 20% i dają 20% efektu

- najniższy priorytet mają zadania C - jest ich 65%, ale dają tylko 15% efektu

Z powyższego wynikają dwie złote zasady zarządzania sobą w czasie:

1) nie liczy się ilość czasu poświęconego zadaniom, ale jakość oraz to, na co został spożytkowany

2) zamiast robić więcej i więcej, a potem karać się za to, że doba nie ma 48 h lepiej zaakceptujmy, że nie zrobimy wszystkiego i skupmy się na priorytetach.

Wyjdzie lepiej priorytetom oraz nam, bo będziemy zdrowsi i będziemy mieli czas dla siebie i najbliższych.