Nawiązując do faz rozwoju pracowników, chciałem zapytać co myślicie o osobach, które w CV mają bogate doświadczenie zawodowe, ale nigdzie nie pracowali przez dłuższy okres (powyżej 2 lat)? Jak postrzegacie takie osoby? Czy stajecie się podejrzliwi w stosunku co do takich ludzi i zastanawiacie się, dlaczego nikt ich nie chciał na dłużej lub stwierdzacie, że są oni odważni, kreatywni i poszukują w życiu nowych wyzwań?
Myślę, że wśród przyczyn zmiany co ok. dwa lata pracy przez pracowników można znaleźć szereg odpowiedzi, m.in. może jest tak, że są konfliktowi, nie potrafią współpracować i budować relacji w zespole w oparciu o zasadę win-win; może być tak, że w taki sposób widzą swój rozwój, swoją drogę – czerpać z danego miejsca i uczyć się i iść dalej; może być, że poszukują w życiu nowych wyzwań i są osobami „do specjalnych poruczeń”… mogą być jeszcze inne odpowiedzi i możliwości.
Czy staję się podejrzliwa w stosunku do takich osób? Odpowiedź brzmi: tak – potrzebuję i sprawdzam, z czego wynika taka droga.
Tak – w takim znaczeniu, że do projektów, do pracy projektowej potrzebuję i zapraszam nie – pracowników, a współpracowników, partnerów. Lubię pracować z osobami, z którymi mogę jasno się zakontraktować i nie pilnować ich na każdym kroku – to nie jest mój styl zarządzania – ja potrzebuję mieć zaufanie do ludzi, z którymi pracuję, jasno umówić się na warunki i obopólnie je przestrzegać.
Żeby móc jasno umówić się na warunki i zasady współpracy obie strony MUSZĄ być świadome tego, czego POTRZEBUJĄ, co w zamian są w stanie ZAOFEROWAĆ i jasno i wprost, czyli ASERTYWNIE to ZAKOMUNIKOWAĆ.
Dlatego moja odpowiedź na zadane pytanie, brzmi – tak, jestem podejrzliwa i sprawdzam z czego wynika fakt częstej zmiany pracy. Tutaj bardzo ważne są odpowiedznie - pogłębiające i sondujące pytania.
Dlaczego pracownicy zmieniają często pracę?
Bo albo jest wynagrodzenie nie adekwatne do obowiązków lub pracownik jest "zajeżdżany" albo jest to pewien typ specyficzny albo pracownik "właściciel".
Poza tym, polecam książkę Alvina Toffler'a - "Szok przyszłości". Alvin napisał tę książkę już 1970 roku i daje do myślenia np. w kwestii pracy - ludzie często będą ją zmianiać pracę - to nie komuna. Postęp, technologia robi swoje. Więc ten co często zmienia - idzie z nowym trendem, który się kształtuje.
Krótkie okresy pracy pracowników będą stawały się normą.
2 lata pracy w jednym miejscu to nie jest wcale taki krótki okres. Zmiany miejsca pracy mogą wynikać ze świadomości swojego celu i ścieżki kariery, a w efekcie - trzeźwej oceny czy w danym miejscu pracy dana osoba jeszcze będzie się rozwijać, czy też lepiej pójść dalej.
Moim zdaniem lepiej niczego nie zakładać i nie snuć domysłów, tylko po prostu zapytać.
Zgadzam się z przedmówcami, a jednocześnie mam kilka uwag dodatkowych.
Patrząc chociażby na Altkom - obecnie na rynku jest oferowana ogromna ilość kursów, które zwiększają wartość danego pracownika o nowe umiejętności. Pracownik po nabyciu iluś tam kursów (czy to wyrobionych samemu, czy przez pracodawcę) może mieć oczekiwania do podwyżki lub awansu - o co w tej chwili nie jest aż tak łatwo, dlatego zaczynają szukać.
Druga sprawa, to okres 2 lat. Pracując na kontraktach, biorąc udział w projektach, działa się zazwyczaj na określony czas rozwoju danego produktu. Po zakończeniu projektu takie osoby zmieniają projekt wewnątrz firmy lub szukają czegoś innego z już nowym doświadczeniem. To wszystko przebiega najczęściej w czasie krótszym niż 2 lata.
Osoby zatrudnione na umowę o pracę mają to "ryzyko", że po 3 latach wpadną w 3 miesięczny okres wypowiedzenia, co nie zawsze jest korzystne (szczególnie przy poszukiwaniu czegoś nowego).
Pracownicy muszą się pogodzić z realiami, że nie będą i nie powinni pracować (jak nasi ojcowie) po 20-30 lat w jednej firmie.
Pracodawcy muszą się również pogodzić z tym, że pracownik może chcieć się szkolić i może chcieć zacząć zarabiać znacznie lepsze pieniądze - które nie zawsze otrzyma w aktualnej firmie.
W ramach uzupełnienia - ostatnio spotkałem się z ciekawym pojęciem, które dało mi wiele do myślenia. Mianowicie z pokoleniem Z. Więcej informacji można znaleźć poniżej.
Z mojego doświadczenia wynika, że pokolenie Z jest bodajże najtrudniejszym do zarządzania, motywowania, oczekujące natychmiastowej gratyfikacji oraz dużej tolerancji i wrażliwości.
http://kariera.pracuj.pl/porady/czy-nalezy-bac-sie-pokolenia-z/
