Podstawowa kwestia to praca ze skrótami klawiaturowymi. Większość użytkowników  jest przyzwyczajona do korzystania z urządzenia wskazującego, potocznie nazywanego myszką.   Podczas pracy z VS Code, czy też z PowerShell ISE,  myszka często okazuje się nieefektywna, nie mówiąc już o tym, że można się przez nią nabawić zespołu bolącego barku, o czym przypomina nam komputerowe BHP.

Po zainstalowaniu VS Code pojawia się strona powitalna. Większość osób zamyka wtedy to okno i nie zagłębia się szczegółowo w dostępne opcje.

Czasami jednak warto poświęcić im trochę czasu.  Nas interesuje opcja „Printable keyboard cheatsheet”, czyli ściągawka do klawiatury. Jeśli strona powitalna została zamknięta, nic się nie stało -zawsze można ją wywołać z pomocy.

Zostajemy przekierowani do strony:

https://code.visualstudio.com/shortcuts/keyboard-shortcuts-windows.pdf

Plik można zapisać lokalnie jako pomoc podręczną.  Zawiera 11 sekcji:

• General – Ogólne
• Basic editing – Podstawowa edycja
• Navigation – Nawigacja
• Search and replace – Wyszukaj i zamień
• Multi-cursor and selection – Multi-kursor i wybór
• Rich languages editing – Edycja języków
• Editor management – Zarządzanie edytorem
• File management – Zarządzanie plikami
• Display – Wyświetl
• Debug -Debagowanie
• Integrated terminal -Zintegrowany terminal

Listę skrótów klawiaturowych możemy również wyświetlić klikając w ikonę „Manage”. Ta opcja daje nam więcej możliwości, ale polecenia nie są podzielone na sekcje, tylko wyświetlają się alfabetycznie.

Po przejrzeniu listy można zauważyć, że nie wszystkie polecenia mają  przypisane skróty klawiaturowe. Do poleceń, które już je mają, możemy również przypisać własne, czyli spersonalizować nasze środowisko.

Własne skróty klawiaturowe

W pasku wyszukiwania szukamy pożądanej komendy –  wpisujemy np. „new”.

Skrót CTRL+N służy do otwarcia nowego pliku. Naszym celem jest zmiana tego skrótu. Dwukrotnie klikamy w daną komendę i wpisujemy nowy skrót.

Jeśli wybrana przez nas konfiguracja jest już wykorzystywana, otrzymamy następujący komunikat:

Musimy wybrać inną kombinację klawiszy. Po analizie używanych skrótów można zauważyć, że nie jest wykorzystywany klawisz funkcyjny z logo Windows. W  takim wypadku ustawiamy nowy skrót „win+N”.

Jak widać, nowa kombinacja jest już ustawiona i źródło wskazuje na „User”, a nie Default jak poprzednio.

Ponieważ naszym celem jest praca z PowerShell, trzeba ją usprawnić. W oknie Keyboard Shortcuts w pasku wyszukiwania wpisujemy „PowerShell”.

Możemy zaobserwować, że skróty nie są przypisane do wszystkich komend. W naszym wypadku przypiszemy skrót do View Show PowerShell Command Explorer. Jak widać poniżej, nie mamy przypisanego skrótu.

Dwukrotnie klikamy w daną komendę i wprowadzamy skrót „shift+win+e”.

Po wywołaniu skrótu uzyskujemy dostęp do PowerShell Command Explorer: PowerShell Commands. W tym oknie możemy filtrować, by wyszukać pożądane polecenie. Dla danego polecenia możemy wyświetlić pomoc lub wstawić je do okna skryptowego.

Nasze ostatnie zadanie to stworzenie własnego skrótu. Definicje skrótów są zapisane w plikach „json”. Mamy dwa takie pliki: Default Keyboard Shortcuts (JSON) i Keyboard Shortcuts (JSON). Pierwszy jest tylko do odczytu. Drugi zawiera skróty zdefiniowane prze użytkownika oraz pozwala na dodanie nowych komend i przypisanie do nich skrótów. Korzystając ze skrótu F1 lub ctrl+shift+P, przechodzimy do palety komend i w pasku wyszukiwania wpisujemy keyboard. W ten sposób uzyskujemy dostęp do pożądanych plików „json”.

Plik, w którym użytkownik definiuje swoje skróty nosi nazwę keybindings.json. Po naszych wcześniejszych operacjach wygląda on następująco – jak widać, znajduje się w nim definicja naszych skrótów.

Za chwilę dodamy nowy skrót, który umożliwi nam otwarcie palety komend dotyczących tylko PowerShell.  Aby wstawić skrót do nowej komendy, korzystamy z przycisku „Define Keybindig”, który znajduje się na dole pliku keybindings.json.

Tak wygląda nowy skrót  razem z poleceniem. W tym wypadku nasz skrót to: „shift+win+insert”. Pamiętajmy o zapisaniu pliku.

Wywołujemy nowe polecenie zdefiniowanym skrótem. Jak widać poniżej, zamiast wszystkich poleceń z palety komend uzyskujemy wyfiltrowane komendy, które dotyczą wyłącznie PowerShell.

Teraz na przykład możemy wywołać konsolę PowerShell w trybie „Unrestricted” – polecenie „Start PowerShell (Unrestricted)”.

Wynik polecenia Get-ExecutionPolicy dla terminala VS Code i konsoli PowerShell.

Domyślne ustawienia konsoli:

PowerShell (Unrestricted):

Jak widać, możemy testować nasze niepodpisane jeszcze cyfrowo skrypty bez konieczności zmiany polityki. Zachęcam również do przećwiczenia innych opcji z palety komend PowerShell.

Podsumowując nasze ćwiczenia łatwo zauważyć, że personalizacja środowiska pracy może być bardzo zaawansowana.  Nadal jednak należy pamiętać, że wszystkie zmiany znajdują się w profilu użytkownika. W tym pliku „keybindings.json” z naszymi skrótami to:

C:\Users\trenerdark\AppData\Roaming\Code\User

Zatem jeśli nie chcemy utracić skonfigurowanych ustawień, warto wykonać kopię zapasową naszego środowiska.