Technika grupy nominalnej jako sposób na pobudzenie kreatywności w grupie i znalezienie rozwiązania powstała w latach 60-ych XX wieku. Twórcami jest dwóch amerykańskich uczonych, zajmujących się teorią organizacji – Andrew Delbecq i Andrew Van de Ven. Założenia pracy w grupie nominalnej są bardzo proste, nie wymagają szczególnych przygotowań i wiedzy. Grupa może liczyć maksymalnie 10 osób, jeśli jest więcej trzeba podzielić członków zespołu na mniejsze grupy, liczące po 5-6 osób. Dzięki zastosowanym rozwiązaniom w dyskusji biorą udział wszyscy członkowie grupy, nawet ci zazwyczaj nie biorący czynnego udziału w rozmowach. Cały zespół jest zmuszany do pracy i podzielenia się pomysłami.

Proces techniki grupy nominalnej jest bardzo prosty. Jego wdrożenie nie przysparza problemów, a efekty pracy są natychmiastowe.

Generowanie pomysłów za pomocą techniki grupy nominalnej:

1. Członkowie zespołu zapisują swoje pomysły, rozwiązania na kartkach. W trakcie nie konsultują pomysłów, celem jest zapisanie jak największej liczby pomysłów
2. Kierownik zbiera pomysły i pojedynczo zapisuje w widocznym miejscu. Po kolei zapisuje po jednym pomyśle, od każdego członka zespołu, aż zostaną zapisane wszystkie rozwiązania. Członkowie zespołu w trakcie zapisywania mogą dodawać nowe rozwiązania, które są zapisywane przez kierownika
3. W sytuacji jeśli celem pracy była konkretna decyzja, a nie sam proces szukania rozwiązania, kontynuujemy proces:
   Zespół wspólnie omawia wszystkie zebrane pomysły. Autorzy pomysłów mają czas, żeby rozbudować i uszczegółowić przedstawione na kartkach rozwiązania. W trakcie można doprecyzowywać pomysły, uściślać i rozwijać
4. Każdy zespół (albo każdy członek zespołu) wybiera 5 najlepszych pomysłów i szeruje je w hierarchii od najlepszego. Podliczane są głosy i wybierany najlepszy pomysł

W przypadku gdy zespół pracuje nad rozwiązaniem problemu i praca musi zakończyć wypracowaniem rozwiązania ostatnie dwa etapy są powtarzane do osiągnięcia celu.

Zalety:

• wszyscy członkowie zespołu mają równe szanse na wypowiedzenie się
• w dyskusji unika się dominacji osób aktywnych, pewnych siebie, najgłośniej mówiących
• głosowanie można przeprowadzić anonimowo

Wady:

• rozwiązanie jest wypracowywane w toku głosowania, a nie dyskusji
• członkowie zespołu mogą nie utożsamiać się z rozwiązaniami, na które nie głosowali
• czasem potrzebna jest większa dyskusja nad rozwiązaniem, tak by było optymalne dla celu